Selam Biriciklerim;
Nasılsınız? Çok oldu değil mi görüşmeyeli? Bi dakka lan çok olmadı, galiba son tarifi 2-3 gün önce yazdım. Neyse, neyse. Çokluk göreceli bir kavramdır.
Önceki yazımda bahsettiğim insanla ilgili çok soru aldım. Tamam çok değil, sadece 2 tane ama olsun. Öncelikle; evet tanımıyorum kendisini. Daha doğrusu bir sosyal medya (bu da ne demekse, çok salakça geliyor bana) platformunda takip ediyorum baya bir süredir. Gözlem süreci gibi. Bu süreçte tanışmama durumumuzda bir farklılık yok. Çok nadir de olsa yazdıklarıma cevap veriyor. Tabi bu noktada ona hak veriyorum, yani kendisi şu aşamada çocuklarımın anası (Ali İsmail ve Berkin) (kız ismi bulamadım, "kırmızılı kadın" isim olmaz değil mi?) olacağını bilmediği ve çok nefis bir insan olduğumun farkına varamadığı için, haliyle şu an bana karşı çok mesafeli. Gene de çok umutluyum.. Bence bir arada muhteşem olacağız. Şöyle düşünelim;
Bernard Shaw'un meşhur anektodunu bilirsiniz; "
Ya Güzelliği Benden, Zekasını Sizden Alırsa?". Şimdi ben çok zekiyim ya, güzel kadınla beraber olduğumda, (çok güzel lan) kadının kısmi olarak aptal olması beklenir ataerkil'ce. İtiraf et sende bekledin aynı şeyi??!! Hahaaaayt kız çok zeki olm! Yaniiiii hem güzelliğini, hem zekasını anasından (oyyy gurban olurum) alabilir.
Sanırım yaştan ve babamın baskılarından (kendisine amca diyen insana saldıran, 72 yaşında ki babamın) kaynaklı hep çocuktan gittim. Yani çocuk konusunda hala çok fazla tereddütüm var ama sonuç olarak bahsettiğim insanla ikimizin çocuğu olsa; kız olsa Emine Ülker Tarhan, erkek olsa Muharrem İnce oradan hesapla.
Hiç tanımadığın karşı cinsin ilgisini çekmek internet platformunda çok zor. Aslında becerdim bir kere, sağolsun bilmem kaç senelik arkadaşlarımla muhabbetimizi okuyup benim önüme gelene yazılan bir yapım olduğuna karar verdi ama bunlar aşılabilecek şeyler. Şimdi düşündüm de; onlar aşılırda, hiç tanımadığı adamın kendisiyle ilgili evlilik fantezisi kurmasını aşamayabilir. Hatta okusa sanırım arkasına bakmadan kaçar da, okuduğunu sanmıyorum. Okumuyordur değil mi lan?
Neyse dua edin kardeşiniz için, hissediyorum her şey çok güzel olacak ve çok mutlu olacağız.
Ha yemek anlatacaktım değil mi.. Kaptırdım gidiyorum ama kusura bakmazsınız, hepimiz hayatımızın bir yerinde "gözleri ahu dilber" için aptallaşmışızdır.
Şimdi bugün yapacağımız yemeğimiz cidden çok basit ve inanılmaz lezzetli bir yemek. Eski yazılarımın birinde yemeğin başına "yalancı" sıfatı eklenmesi ile ilgili görüşlerimi anlatmıştım. Buna da "yalancı iskender" falan dendiğini duydum.
Bakın, demeyin! Cidden kalbinizi kırarım! Ne alakası var lan?
Tamam prosedür aynı olabilir, Bursa'da yemeğin çıkışı "İskender'in Ucuzu" olarak olmuş olabilir ama bu size, yemeğe yalancı deme, duygularını örseleme hakkı verir mi?!
Başlığa "Çökertme Kebabı" da yazdım, çünkü bazı illerde yemek bu isimle servis ediliyor ama aslında gerçek Çökertme Kebabı bambaşka bi'şey.
Malzemeler:
Köfte İçin:
Lütfen beni yormayın, şu
Köfte tarifini kullanın. Bire bir aynısı olacak fakat az daha küçük köfteler yapacağız. 12 tane falan olacaklar.
Pide:
Sonuçta sadece kadınlar okusa da, ben bu tarifleri hep erkekler için yazıyorum. Yani bana sorarsanız ya fırın'dan ramazan pidesi alın, ya da her mahallede olan kebapçılara tırnak pide yaptırın ama illa ben yapacağım derseniz;
3 Su Bardağı Un
Yarım Paket Yaş Maya (1 bardak ılık suda eriteceksiniz)
1 Tatlı Kaşığı Tuz
ile yoğurduğunuz hamuru 1-2 saat kadar üzeri nemli bir bezle dinlendirin. Daha sonra minik toplar yapın ve biraz da tezgahta dinlendirin. En son yuvarlak yuvarlak açıp üzerine iki elinizin tırnaklarıyla verev çentikler atın. Sonra isteğinize göre 1 yumurta sarısı ya da sulandırılmış yoğurt sürerek fırının ızgara bölümünde 10-15 dakika pişirin. Bu yemek için soğumasını bekleyin.
Sos:
Klasik bir İskender sosu yapacağız. Oldukça basit ve lezzetlidir. Mantı, kıymalı börek veya benzeri yemeklerin hepsinde kullanabilirsiniz.
1 Çorba Kaşığı Domates Salçası
1 Çorba Kaşığı Tereyağ
1 Bardak Su (asla musluk suyu kullanmayın, sadece bunda değil hiç bir yemekte)
1 Tatlı Kaşığı Tuz
1 Adet Kesme Şeker
Son Dokunuş:
Islak bir öpücüğe eşlik eden eliniz sırtında olsun.. yok lan bu değil kafa gitti gene. Hah, genel tarifte çok çok ince kesilmiş patates kızartması var. Benim gibi o an üşendiyseniz ve yalnız yiyecekseniz , (duy bu haykırışları) hazır patates kullanabilirsiniz. Ha çok mu şart, yok değil bence.
Yapılışı:
Köftelerimizi yağsız tavada önlü arkalı 2-3 dakika çevirelim. Tamamen pişirmiyoruz çünkü fırına girecek. Daha sonra küp küp kestiğimiz pideleri fırın kabımıza yayalım.
Şimdi sosumuzu hazırlayalım. Tereyağımızı bir sos tenceresi ya da tavada eritelim. Kokusu iyice çıksın ama yanmasın. Daha sonra salçamızı koyalım ve biraz kavuralım. Suyu ve şekeri ilave edelim. Neden şeker koyuyoruz? Asidik dengeleyici olsun diye. Bi bok anlamadan benim dediğimi doğru kabul ettiniz değil mi? Hep böyle yapacaksınız! Kısık ateşte biraz fokurdadıktan sonra tuzu da ekleyelim o bir köşede dursun.
Önceden 180 dereceye ayarlanmış fırınımıza pidelerimizi koyalım. 2-3 dakika hafif renk değiştirene kadar pişsinler. Daha sonra çıkartıp köftelerimizi üzerine dizelim..
Sonra sosumuzu üzerinde gezdirelim.
Ve tekrar fırına atalım. 10 dakika kadar daha pişecekler. Sos pideleri sulandırdığı için yanmayacaklar ve köftelerimiz pişmeyi tamamlayacak.
Ruhu obez insanlar yemekle bağ kurar; "pidelerimiz, köftelerimiz" gibi kelimeler kullanır, yadırgamayın.
Fırından çıkarttık, üzerine kızarttığımız patatesleri koyduk. Bu şekilde servis edebilirsiniz ama esas lezzetli olanı erittiğimiz 2 çorba kaşığı tereyağını servisten önce üzerinde gezdirmek. Tabağa yanına yoğurtta koyabilirsiniz ama ben bu mazlum'a daha da İskender yakıştırması yapmamak için tercih etmedim. Afiyet olsun ve Forever Fly!
Not: Charlie Hebdo; En büyük silaha sahiptiniz, mizaha. Diktatörler en çok sizlerden korkar, korktular da! Mizahi ancak zeki insan anlar. Gelişmemiş, toplumsal kompleksli halklar da
rüzgar esse inançlarına değer, çünkü inançları kendi içlerinde oturmamıştır. Oksijen dahil her şeyi yaratacak kudrette yaratıcıya inanırlar da, akıllarınca o yaratıcı adına hesap sorarak inandıkları dinin en büyük günahlarını işlerler.
Gelişmiş toplumlarda birey "benim inancım bana aittir" der. Makarnaya dahi tapsa, tv'de o makarnayı haşlanırken izlediğinde inancına hakaret kabul etmez. Ne yazık ki Müslüman toplumlarda inanç cehaleti besler, cehalet, nefreti. İlk emri "oku" olan dinde kimse okumak istemez, sadece nefret kusar.
"İslamofobi" var derde, niye var diye düşünmez. Cehaletin temelidir, herkes sana karşıdır da, sende asla kusur yoktur. Bu utanç sadece bizim değil, tüm Ortadoğu'nun aslında. Mekanları güzel olsun..
