Dergiye yazmaya başladığımdan beri burayı ihmal ettiğimin farkındayım. Daha doğrusu yaz geldi parmağımı kıpırdatasım yok ama bir bahane bulmam gerekiyordu. Sinsilik bizim göbek adımız genç!
Dediğim gibi yaz geldi. Gelmez olası geri zekalı mevsimden kaynaklı biraz hafif yemekler tercih etmemiz gerekiyor. Daha doğrusu ben şu an tribüne oynuyorum, keza 30 derece havada yağlı yağlı musakka pişiren adamım ben.
Gene de burada bir iki yüzlülük var yani. Sağlıksal sebeplerden dersin anlarım (aslında anlamam, hipertansiyon hastası adamım, hayatta da "hava sıcak, hafif yiyeyim" dediğim olmamıştır) ama bütün kış eskicinin leğeni gibi olan basenlerinden yazın utanıp bu yemeklere sarıyorsan, bu noktada sorun yemekte değil, eskici de! O adamı hiç gözüm tutmuyor.
Bir de sütçüler var. Bir dönemin seks sembolleri, bir dönemin ev kadınlarının kötü esprilere maruz kalma araçları. "Bu çocuk sütçüden mi?" yaklaşımıyla çocuğa travma yaşatan yılışık eş dostun.. cümleyi tamamlayamadım. Çok sinirlendim gerçekten. (yok la kelime gelmedi aklıma)
Aslında bu esprilerin gerçekleşmesinin tam zamanı. Bu 'sütçü' esnafı neden bir an da tekrar piyasaya çıktı? Her şeyin organiğini arzulayan bünyeler yüzünden değil mi? E bu durumda 'sütçü' nün kendisi direk organik olmuyor mu? Haydi hanımlar, haydi hanımlar haydiiii.. Tam zamanı, tam zamanı şimdiiiii..
Birinin kocası tarafından ağzım kırılmadan tarife geçiyorum.
Malzemeler:
5-6 Adet Pırasa ( Bu yazıda kendime söz verdim, malzemeleri bir şeye benzetmeyeceğim)
1 Adet Soğan
2 Adet Havuç (Bak misal; tarihte Havuç sebzesini 'sığır pipisi' ne benzetmişliğim vardır ama bu yazıda yapıyor muyum? Tabi ki yapmıyorum)
1 Çay Bardağı Pirinç
1 Çay Bardağı Zeytinyağı
1 Adet Kesme Şeker
1 Tatlı Kaşığı Tuz
Yarım Limonun suyu
4 Bardak Su
Yapılışı:
Öncelikle pirinçlerimizi güzelce yıkayalım ve suyunu süzelim. Daha sonra soğanımızı minik, minik doğrayalım. Pırasanın dış katmanını soyalım ve na böyle iki parmak kalınlığında keselim. (boyuna değil enine iki parmak.) Havuçları da halka halka doğradıktan sonra bir tencereye zeytin yağını alalım ve tabi ki ocağa koyup altını yakalım. Yoksa baştan yatar bu yemek. (Bana "tarifleriniz anlaşılmıyor" diye mail atan Amasya' lı Elif Hanıma buradan sevgilerimi yolluyorum ve daha anlaşılır olması için çabalıyorum. Elif Hanım bu malzemeler marketlerde ve manavlarda satılıyor)
Soğanı ekleyelim.
Daha sonra havuçları da koyalım.
Biraz rengi değişene kadar kavuralım ve arkasından pırasaları da ekleyelim.
Kapağını kapatalım ve orta hararetli ateşte bir süre ilişmeyelim. Ergen çocuğu olanlar kilitli oda ve banyo kapılarından bilirler bu ilişmemeyi. (10 dakika)
Daha sonra tuz ve şekeri ilave edip suyunu da koyalım ve karıştıralım.
Bir çatalla pırasaların ve havuçların yumuşayıp yumuşamadığına bakalım. Ben bu yöntemi ilişkilerimde de kullanıyorum. Kavgadan sonra beraber olduğum insanı çatalla dürtüyorum yumuşamış mı diye. Genel de "napıyosunnn be manyak" la sonuçlanıyor ama olsun, bence yöntem güzel.
En son pirinçleri de ekleyelim ve bir on dakika daha kısık ateşte pişirelim.
Altını kapattığımız zaman limonun suyunu da ekleyelim ve soğumaya bırakalım. Ne yapıyorduk? Lezzetini koruması için zeytin yağlılarımızı her zaman pişirdiğimiz kapta soğutuyorduk.
Not: Genelde her yazının sonuna not ekliyorum diye yazdım bunu. Yoksa bişi yok yani sıradan hayat işte.. Hadi afiyetle..
